Eeuwenlang kon men vanuit Antwerpen via deze weg Bergen-op-Zoom bereiken. Vandaar de vroegere benaming ‘Bergse Baan’. Op zeer oude kaarten (1403) werd wel eens de naam 's Herenstraete gebruikt. Het tracé van die Bergse Baan kende een veel grilliger verloop dan dit van de huidige Kapelsesteenweg.
De oude Bergse Baan zag er meer uit als een smal, kronkelend karrespoor door bomen en een gracht begrensd.
Het ligt voor de hand dat een hoofdweg in uitzonderlijke omstandigheden ook een belangrijke rol vervult. In 1914, toen de Duitsers ons land binnenvielen, ontstond er een onafzienbare rij vluchtelingen, voorzien van de meest ondenkbare vervoermiddelen, die allen de richting van het toen neutrale Nederland kozen. Later, toen de Duitsers hier al vaste grond onder de voeten hadden, trokken zij weer over onze steenweg om ingezet te worden aan het front.
In 1925 verbood de Antwerpse burgemeester Frans Van Cauwelaert, de prostitutie in de stad. Met als gevolg dat de dames van lichte zeden elders onderdak moesten zoeken. Vele warme cafés en hoerenkoten verhuisden naar Mariaburg. Op en rond de Kapelsesteenweg floreerden gelegenheden zoals de ‘Miami’, het ‘Beukenhof’, ‘Roma’ en ‘De Londres’. Ook toen de prostitutie in Antwerpen opnieuw gedoogd werd, zijn verschillende van die cafés hier tot in de jaren 60 blijven bestaan. Niet alleen de Antwerpenaren kwamen met de tram op bezoek, ook vanuit Nederland was er grote belangstelling. Dat er in Mariaburg destijds ook een velodroom was, vormde een prima excuus: “We gaan naar de driedaagse koers ...”
Tussen 1940 en 1945 kwamen de Oosterburen nog eens op bezoek. Nu waren het de Nederlanders die hun land ontvluchtten langs hier, wat later gevolgd door onze landgenoten uit de noordelijke streken. Later, met de bevrijding, speelden er zich hier weer opmerkelijke taferelen af. Terugtrekkende Duitsers en nadien zegevierende Canadese troepen, die wild enthousiast ontvangen werden.
De tramverbinding kwam er in 1910. Toen men aan een vernieuwde aanleg begon, werden langs de oostzijde tegelijkertijd de sporen voor dit nieuwe vervoermiddel aangebracht. De kasseien werden opeen speciale wijze gelegd: halfcirkelvormig, dus niet in rechte rijen naast mekaar, "op zijn Italiaans" noemde men dat. Het was een hele verbetering, doch later, bij het fel toenemende verkeer zou blijken dat de rijbaan te smal was. De fietsers konden alleen langs de westzijde in beide richtingen rijden over een zandig pad en voor 1940 was het leger der tweewielers fel toegenomen. Deze toestand zou nog tot lang na de Tweede Wereldoorlog zo blijven. Het werd nu echt gevaarlijk. De rijbaan zelf was veel te smal en de kinderkoppen lagen bol rond, zodat bij nattig weer de slippartijen legio waren, vooral op de tramsporen in de bebouwde kom.
In 1967 bracht Ekeren gloednieuwe verlichting aan langs haar zijde. Brasschaat liet de sporen van onze inmiddels vergeten tram opbreken en in het jaar 1968 begon men aan de grote klus om de Kapelsesteenweg in zijn geheel te vernieuwen. Riolen en een betondek zorgden er tevens voor dat de laatste bomen verdwenen. Deze werken zouden tot 1973 duren.
In de naoorlogse periode was de Kapelsesteenweg een echte winkelstraat. Zowel aan de Ekerse als aan de Brasschaatse kant bevonden zich een groot aantal handelszaken. Vanaf café Katerheide op de hoek van de Schriek tot aan Delhaize konden de Mariaburgers terecht voor al wat ze nodig hadden: Groenten en Fruit Michel De Langhe-Goeminne, Kruidenierswaren Welvaart, Beenhouwerij Sevenhans, Apotheker Seifferman, schoenen ’t Schaapke, Bakker Bullen, Het Bazarke, Slager Van Craen, Snoep Sint-Gummarus, Dranken Gillard, Begrafenissen Geenen, Huis Liliane, Schoenmaker Pierre Cox, Dranken en Rookwaren Stockmans, Huis Denise… Aan de Brasschaatse kant was Cine Rio dé blikvanger, naast coiffeur Hufkens. Verder ook Kruidenierswaren Van Mol, Bloemen Violette, Vishandel De Noordzee, Huis De Beukelaer, Voeding Mermans-Van Baast en diverse cafés.